مزبان حبیبی
گفته می‌شود قرار است چند نفر مهره سوخته که از قبل نیز هیچ مقبولیتی در میان معلمان نداشته‌اند را به عنوان مقصران توهین‌های مکرر دو سال اخیر و نهایتاً توهین بی‌سابقه در دوشنبه تلخ و سیاه معلمان در بیست‌ونهم اسفند هزاروچهارصدویک معرفی کرده و سایر مقصران را تطهیر کنند.
اینجانب مزبان حبیبی، معلم بازنشسته ناحیه یک شیراز که سی سال معلمیِ ریاضی در سابقه دارد، درخواست عزل، توبیخ و محاکمه افراد زیر را دارم و تا حصول نتیجه، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهم کرد:
۱. میرکاظمی، رئیس سازمان برنامه و بودجه
۲. علی احمدی، معاونت سازمان برنامه و بودجه
۳. نوری، وزیر آموزش‌وپرورش
۴. تمامی معاونین ذی‌ربط در وزارت آموزش‌وپرورش
در آغاز به کار دولت جدید، با این که نظر مثبتی به آن نداشتیم اما امیدوار شده بودیم که شاید این دولت صدای ما را بشنود اما با معرفی گزینه‌های وزارت و انتخاب این وزیر و به دنبال آن عملکرد مغرضانه و دشمنی آشکار با معلمان، تمام سرمایه‌های دولت در حوزه آموزش بر باد فنا رفته و افکار عمومی معلمان آکنده از خشمی شدید است، اکنون با عزل چند معاون وزیر نمی‌توان نظر منفی معلمان به متولیان سیستم آموزشی را تغییر داد.
هیچ عذر و بهانه‌ای نمی‌تواند دلایل ایجاد شرایط روحی و روانی معلمان در نیمه دوم اسفند گذشته را توجیه کند. تاخیرهای مکرر در پرداخت حقوق معلمان و مطالبات گذشته که بیش از بیست مورد است، در اسفند ماه گذشته به یک تراژدی تلخ و غم‌انگیز و بی‌سابقه در تاریخ ۱۱۰ ساله آموزش‌وپرورش ایران منجر شد.
در سی سال گذشته، بارها فریاد زدیم که چنین شیوه‌ای برای انتخاب وزیران مجیزگو، نمی‌تواند راه نجات سیستم آموزشی کشور باشد اما کسی گوشش بدهکار نبود و اکنون هم نیست.
بر ما خرده نگیرید چون تلخی کلاممان از استخوانی‌است که در گلویمان است.
بر ما خرده نگیرید چون نیش‌های نوشته‌هایمان از خاری‌است که در چشمان است.
