بازی شکننده آموزش و پرورش با نیروهای نهضتی و حق التدریسی

در ایام ماه پر حرمت محرم هستیم، و اتفاقا عجیب ظاهرهمه چیز حسینی شده است، از پوشش تا گویش، از ژستِ گریستن ها تا خوردن دو لُپی انواع پلو و قیمه و شربت…
اما بندرت کسی در مفهوم، چیستی و چرایی قیام امام حسین و سپردن گلوی طفل شیره خواره اش به تیغ ناکسان دقیق میشود.
قیام تظلم خواهی حسین در شلوغی طبل ها و داغی نعره ها دارد کم رنگ میشود.

در کتاب اصول کافی، جلد2، صفحه 331، این جمله از امام حسین(ع) خطاب به امام سجاد به عنوان آخرین وصیت امام مظلومی ها، آورده است:

«یا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ»
 
ای فرزندم، از ظلم به کسی که در برابر تو ، هیچ یاری کننده ای به جز خداوند ندارد، بر حذر باش.

این متن و پیام، آخرین وصیت امام حسین(ع) است که در حساسترین لحظات عمرشان خطاب به امام سجاد بیان فرموده اند.
این روزها در ایران، فشار اقتصادی، تورم و گَند گرانی و به پیوست اش بیکاری جوانان تحصیل کرده، رنج ها را چند برابر کرده است. و به ضمیمه ی این حال، حالت تعلیق و حول و ولا، هراس فردای ناروشن، داستان سیاه فرسودگی روان اجتماعِ ایرانی است. داستانی که در آن، روان جوانان تحصیل کرده و خانواده هایشان، روزانه شخم زده میشود.
این تعلیق ناروا در حق تمام اقشار موضوعیت دارد. اما در این یادداشت ما فقط وضعیت مجهول نیروهای نهضتی و حق التدریسی را مورد کنجکاوی قرار میدهیم.
بعضی رفتارها در سیستم اداری ایران واقعا ستمِ به تمام معناست، اما چون سالهاست رواج داشته اند بسیار عادی به نظر می رسند. در رابطه با وضعیت پا در هوای نیروهای نهضتی و حق التدریسی، رد پای دلیل تراشی ها، مانع ساختن ها، دست اندازه های قلمی و چاله کندن های قدمی مسئولان تصمیم ساز هویداست.
در این وضعیت هم سرپیچی از قانون هویداست و هم رد پای دروغ و بهانه بافی.
این نیروها کاملا موجوداتی عادی هستند؛ بدون پارتی، بدون #ژن برتر، در واقع تنها تکیه گاهشان خداست، که مصداق بارز وصیت امام مظلومیت ها، حسین بن علی است. 
نیروهای نهضتی می بایستی طبق مصوبه سال 1395 مجلس شورای اسلامی تعیین تکلیف می شدند اما این #حق کُشی سه سال است تداوم دارد و به مرحله ی شُور رسیده است.
بودجه جهت تبدیل وضعیت نیروهای #حق التدریسی در نظر گرفته شده است. اما خدا می داند در کدام حفره فرو در غلتیده است.

این زنجیره ی سرگردانی، در حالی مهندسی و کارگردانی میشود که مطابق آمار، آموزش و پرورش به شدت با کمبود نیرو مواجه است.
کارشناسان و مسئولان حوزه تعیین تکلیف نیروهای نهضتی در تازه ترین بهانه جویی، عنوان کرده اند که نیروهای نهضتی که در دوره ی قبل، دانش آموز قبولی نداشته اند در این دوره حق گرفتن کلاس ندارند. این در حالی است که مطابق آیین نامه، نیروهای  مشمول نهضت، باید اکنون نیز یک کلاس ثبت کنند تا اینکه استخدام شاملشان شود.
چنین تصمیماتی جز از خدا بی خبری آیا تعریف دیگری دارد؟
این تصمیم سازان آیا آگاهی دارند که روان، جزو لاینفک وجود انسان است و نباید به ناروا آن را لَت و پار کرد.
مطابق کلام امام مظلومی ها؛ این نیروهای بجز خداوند پشت و پناهی ندارند. و در این ماه محرم، تصمیم سازان و کارشناسان مربوطه، در پوستین قانون افتاده اند و با دلیل تراشی آن را از هم می درّند. کارشناسانی که آگاهانه مأمور شده اند حلقه ی سرگردانی ببافند. حال یا بودجه اشان را در ناکجاآباد وا داده اند یا هر دلیل دیگری…

می شود آیا از منادیان عدالت پرسید! سال های سر گردانی جوانان تحصیل کرده ی بیکار این جغرافیا قابل پیگیری حقوقی هست؟
آیا سالهای اعصاب سوز قابل جبران هست؟
آیا مسئولان تصمیم ساز ما تا چه اندازه شهامت حسین را شناخته اند
مسئولانی که در این ماه عزیز، گوشه ی چشم را در سوگ #علی-اکبر نمناک می کنند. میدانند که #شِمر زندگی ما شده اند و روزانه چندین مرتبه گلوی امید این نیروها را سلاخی می کنند.

کسانی باید عزادار حسین باشند که منش سرخ حسین را الگوی رفتار و کردار و افکار خود ساخته باشند.
نیت این نوشتار طعنه زدن نیست بلکه برون ریزی رنج هایی است که سالها بر زندگی بی پارتی های معمولی تحمیل شده است.
چرا با روان فرزندان این سرزمین این گونه بازی از جنس تخریب روانی در می آورید. 
این گیر تازه، قطعا پایان کار نیست و این مسیر، هفتاد خوان پر ستمی است که حاصل اش فرسودگی روان مردم است.
این بازی با احساسات مردم و هر روز یک خبر و فردایش همان خبر بدون تکذیب، قدرت عملیاتی شدن نداشته باشد. چیزی جز به بازی گرفتن احساس این نیروها نیست.

شاهپور لطفی