شعر لکی ملاحقعلی سیاهپوش در سوگ امام حسین(ع) و خاندانش
حتماً بخوانید، بسیار غم انگیز و دلنشین است.
فلک بد کِـــردی، فلک بد کِـــردی
هیچ حیفت ناما، فِـــرَه بـد کِــردی
پای اَدو ژَه حـد، حـرمت رد کـردی
بد وَه گردِ آل محمــد(ص) کــردی
اَوسا شین ژَه دشت کربــــلا خیــزا
پِـی چَــه اِوراقت ژَه هـم نَــریــزا
پِـی چَـه ئَـو روژه نفخِ صـور نِـووی؟
پِی چه دیده ماه و، خورشید کور نِووی؟
پِـی چَـه آسمان دیگـــر گـون نِووی؟
ئـــی دیـرِ دونَـه ، بَـرنِمــون نِـووی؟
پِـی چَه نه افلاک ، پِـر ملال نِووی؟
دنیا و ما فیها ،گِشت پا مال نِووی؟
پِـی چَـه حاملان ، نکِــردن ملال؟
لال بین ژَه کِـردار،دانای ذوالجلال؟
اَوســا گلوگـــاه ، حسین پارَه بی
عیــال و عترت ، ئِــو آواره بــی
وقتـــی ئِه ی ستون ،دین وَرکِنه وَه
روزگـــار چطور ، ساکت مَنَـــه وَه؟
حق بی چشمه نور ،خورشید بجوشی
حق بی دنیــا برگِ، پِلاس بپوشــی
یارب یَـه زینت، عــرش برین بـــی
پَروردِه آغوش، خیـــرالامین بــــی
آخــــر یَـه فرزند، خیـرُ النِسـا بــی
ســردار سَرخیـل، دارِ بقـــا بــــی
حضرت عباس ،سقــای شاه حسین
دو دسش قطع بی ، بی مَلاو میــن
وقتــی پـاره بـــی، ئَـه مَشک آوَه
ستون دینت چُـون مَـن وَه پــا وه؟
یا رب یَـه نـازار، هُــوزِ علــی بــی
یَه سر چشمه ی پاک نور جلی بــی
هــم ماچان کِـه شمــر لعین آماوَه
حلقش و مودای تیـــر شِکافـــاوَه
مقطوع جا بوسه خیرالبشــــر بی
تیر واران بدن شافــع محشــر بی
غلطان و خوین بی، شاه تشنه کامان
فلک ژَه جـِورت، آمان صــــد آمان
تیـرْ حلق اصغر(ع)، عزیــز شِکــاوان
عباس(ع) بِیداقش دست جور خاوان
هِی هاوار ژَه دس، چرخ پِر فَــن دای
عروســی قاسم، دا وَه شویـن و دای
نعش تیـــر واران، بـی سر مَنِش رو
ذلیلـــی زینب عزیــــــز مِردَش رو
خیمه گاه و حـــرم، تاراج کِردَش رو
اسیـــران شامْ وَه نیـل بِـــردَش رو
اسیـــری زینب شهـــــر شامِش رو
غریبـــــی یاران تشنَـــه کامِش رو
عابد بیمار بـــی، بو زنجیــــره دای
بی وَه سرقطار گِشت اسیــــره ،دای
حضــــرت زینب خاتــون کَونَیـــن
گیس پاچان ئَــر بان، جنازه حسیـن
فلک ئــــــی جورَه، هیچ روا نِووی
ســــزاوار آل مصطفی(ص) نِــووی
ئَـــر بوشم یارب، سِـــزای تو نِووی
ئـــی کارَه لایق، درگـــای تو نِووی
ترسِـم رانده ی باب رحمتِــم کَری
ژ ئَـه و ســر سزاوار، زحمتِـــم کَری
(فِیلی) ژای ظلمه، زوانت لال بـــــو
دیدَه ت وَه حرمت شای لایــزال بو
بَلکِـم وَه حرمت حسین(ع) ســـروَر
فارغ بوین ئَـــژ تاو شِراره ی محشـر
