یادداشت ها

رنگی که رنگ باخت!

 

فتنه ۸۸ که بر اساس نقشه بیگانگان و عناصر داخلی آنان در کشور به راه افتاد بعد از حرمت شکنی روز عاشورا و در پی بیداری مردم در روز نهم دی ماه خاموش گردید و ۹ دی روز به پا خواستن ملت در حمایت از ارزش های دینی خود در تاریخ ایران اسلامی ثبت شد

بی شک یاد حوادث تلخ آن دوران و شیرینی حضور و آگاهی مردم چراغ راهی در برخورد با مسائل پیش رو و سبب افزایش بصیرت در جامعه خواهد شد.

میر حسین موسوی و فرقه سبز حامی او که از  ۲۳ خرداد ۸۸ در مناسبت های مختلف در اعتراضاتی فاقد منطق نسبت به نتایج انتخابات معترض بودند.

پس از خلق حوادث ناراحت کننده در ایام مختلف کار را بدان جا رساندند که در روز عاشورای ۸۸ فاجعه ای بزرگ و تلخ را آفریدند.

آنان در این روز عظیم و در ادامه قداست شکنی های قبلی که به صورت تئوریک با عناوینی همچون عاشورا نتیجه تندروی های پیامبر و علی در جنگ بدر است و من حتی امام حسین را استیضاح می کنم و … بیان کرده بودند اما این بار عملا به خیام عزاداری امام حسین (علیه السلام) آتش کشیدند و به عزاداران حمله ور شدند و چادر از سر زنانی که به هیئات می رفتند کشیدند و با بلاهت تمام تصور می کردند که می توانند کار نظام اسلامی را یکسره کنند و تصور می کردند که مردم ولایتمدار ایران اسلامی در مقابل توهین به امام غریب شان سکوت می کنند اما حماسه عظیم ۹ دی و حضور میلیونی مردم به صورت خود جوش به یکباره طومار این توهمات را در هم پیچید.
به طوری که بدون شک این روز هم به لحاظ کیفی و هم کمی بی شک پرشور ترین روز تاریخ جمهوری اسلامی ایران است.
۹ دی روز تولد مجدد انقلاب بود و انقلاب اسلامی بار دیگر عزت و شکست ناپذیری خود را به رخ کسانی کشاند که در خواب های پریشان و بی تعبیرشان سقوطش را می دیدند.

یداله پناهی نسب

یادداشت ها
سیاسی اجتماعی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به پایگاه خبری و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است .