یادداشت ها

شورای شهر؛ تخصص یا تعهد؟؟؟

اصل شورا به عنوان شيوه اي قابل اجرا در مديريت سياسي جامعه اسلامي پذيرفته شده و بر آن تاكيد شده است. در اهميت شورا در اسلام همين بس كه سوره اي در قرآن کریم با 54 آيه به نام (شورا) نام گذاري شده است. قرآن کریم در جایی اصل شورا را به عنوان يك خصوصيت جوشيده از ايمان و جامعه اسلامي معرفي مي كند چنانكه در سوره شورا آيه 38 آمده است : « افراد شايسته با ايمان كساني هستند كه اجابت نمودند نداي پروردگارشان را و امورشان را بين خود به شورا مي گذارند .»

در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر شورای اسلامی شهر و روستا تأکید شده است، ولی با توجه به مشكلات كشور از جمله جنگ تحميلي علي رغم توجه دولت در  برهه هاي مختلف امكان اجراي قانون انتخابات تا سال1377 فراهم نگرديد. در 17 اسفند سال 1377 اولين دوره انتخابات سراسري شوراهاي اسلامي كشور با استقبال چشمگير مردم برگزار گرديد و نهايتاً حدود 200 هزار نفر از منتخبين مردم جهت اداره امور شهرها و روستاهاي كشور به عنوان عضو شوراي اسلامي شهر يا روستا برگزيده شدند. شروع به كار شوراهاي اسلامي از 9 ارديبهشت سال 1378 و هم زمان با پيام تاريخي حضرت امام(ره) در خصوص شوراها و با صدور پيام ويژه اي از سوي مقام معظم رهبري آغاز گرديد و امروز شاهد فعاليت گسترده اين نهاد مردمي در كل كشور هستيم.

فصل هفتم قانون اساسی ایران به شوراها اختصاص دارد. این فصل شامل اصول صدم تا صد و ششم قانون اساسی هستند. در اینجا جهت زمینه سازی ورود به بحث اصلیم که تخصص یا تعهد شوراها می باشد تنها به بیان اصل صدم که به اختصار به وظایف شوراها هم اشاره شده است می پردازم:

اصل ۱۰۰: برای پیشبرد سریع برنامه‌های اجتماعی‏، اقتصادی‏، عمرانی‏، بهداشتی‏، فرهنگی‏، آموزشی و سایر امور رفاهی از طریق همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی‏، اداره امور هر روستا، بخش‏، شهر، شهرستان یا استان با نظارت شورایی به نام شورای ده‏، بخش‏، شهر، شهرستان یا استان صورت می‌گیرد که اعضای آن را مردم همان محل انتخاب می‌کنند. شرایط انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان و حدود وظایف و اختیارات و نحوه انتخاب و نظارت شوراهای مذکور و سلسله مراتب آن ها را که باید با رعایت اصول وحدت ملی و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی و تابعیت حکومت مرکزی باشد قانون معین می‌کند.

از این گذشته شورای شهر دارای کمیسیون های تخصصی مختلفی می باشد که می توان به برخی از آن ها از جمله:

کمیسیون عمران و حمل و نقل، کمیسیون برنامه و بودجه، کمیسیون فرهنگی- اجتماعی، کمیسیون تلفیق و هماهنگی دستگاه­ها، کمیسیون شهرسازی- معماری و کمسیون سرمایه گذاری اشاره نمود.

در همین راستا بنده نیز بر آن شدم تا  جهت تنویر افکار همشهریان عزیزم این موضوع  را مختصری توضیح داده تا شاید بتوانم آنان را جهت انجام یک انتخاب صحیح  و  ان شاءالله تشکیل یک شورای کارآمد  برای شهرمان یاری نمایم.

مدتی است در بین مردم و فضای مجازی این بحث باب شده است که کاندیداهای شورای شهر باید دارای تخصص باشند فارغ از این که از وظایف شورای شهر شناخت و آگاهی کامل داشته باشند. متأسفانه عده ای هم وظایف مهمی هم چون مسائل اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی را نادیده گرفته و شورای شهر را تنها شورای شهرداری دانسته که فقط مهندسین عمران، معماری و شهرسازی باید در آن حضور داشته باشند. باتوجه به  وظایفی که قانون گذار برای شورای شهر تعیین نموده است این شورا باید ترکیبی از افراد متخصص در امور عمرانی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی ، بهداشتی و… باشد .

این که در  شورای شهر باید افراد متخصص حضور داشته باشند یک امر بدیهی است اما وجود تخصص به تنهایی نمی تواند عامل موفقیت شورای شهر باشد و برای این مهم باید اعضای شورا از میان افراد متخصص متعهد انتخاب گردند، چرا که تجربه نشان داده است که بعضی از افراد متخصص غیر متهعدی که وارد شورا شده اند نه تنها کار مفیدی انجام نداده بلکه موجب ضربه زدن به اعتماد مردم  نسبت به سایر اعضای شورا نیز گشته اند. لذا در برخی موارد می توان به افراد مومن و متعهدی اعتماد نمود و به آنان رأی داد  که در صورت پیروزی در انتخابات با مشورت سازنده با افراد متخصص  کارایی بیشتری از برخی افراد متخصص داشته باشند.

حال باید تعهد این افراد را تبیین کرد که آیا به چه چیز ویا چه کسی باید متعهد باشند. بنده به ضرس قاطع عرض می کنم که اکثر کاندیداهای شورای شهر افرادی متعهد می باشند، اما باید دید که این تعهد از چه جنسی  است. برخی کاندیداها نسبت به جناح سیاسی شان متعهدند. برخی نسبت به نماینده شهرشان در مجلس، برخی به افراد خاصی از طایفه شان و برخی نیز به گروه ها و اشخاصی متعهدند که پس از ورود به شورای شهر باید در تصمیم گیری ها و انجام امورات مربوط به شورا نظرات و خواسته های این گروه ها و اشخاص را لحاظ نمایند. ولی ما باید هوشمندانه و از روی مشورت و تحقیق، افرادی را انتخاب نماییم که فارغ از دسته بندی های سیاسی، طایفه ای و…  نسبت به اهداف انقلاب اسلامی و مردم عزیزمان متعهد باشند و همواره در تصمیم گیری های شان تنها رضایت خداوند، صلاح شهر و شهروندان عزیزمان را در نظر داشته باشند.  چراکه به فرموده مقام معظم رهبری: " دخالت جناح بندی ها و انگیزه های حزبی ،گروهی ، شخصی و طایفگی در این وظیفه ی مهم، زهر مهلكی است كه شوراها را از كار می اندازد و آن را كم سود و گاه، زیان بخش می سازد ."

رهبر معظم انقلاب اسلامی در جایی دیگر می فرمایند:" مردم بایستی افراد شایسته را بشناسند و انتخاب کنند. چنانچه نمی شناسند از راهنمایی انسان های مومن و مطمئنی استفاده کنند که معرفی آن ها برای انسان حجت شرعی باشد. دنبال حجت شرعی باشید. پیش خدا حجت شرعی داشته باشید. "

پس به همشهریان عزیزم توصیه می نمایم، بیاییم با انتخاب هایی معقول و آگاهانه  افرادی مومن و متعهد به مردم را به عنوان شورای شهر برگزینیم تا شاید بتوانیم در حکومت زمینه ساز ظهور تأثیر مثبت داشته،  با کمک یکدیگر غباری از چهره شهرمان برداریم و وضعیت فرهنگی، اجتماعی و  بهداشتی شهرمان را سامان دهیم ، ان شاءلله./

به امید ساختن شهری آباد

ارادتمند شما

حامد مهدی نیا

یادداشت ها
سیاسی اجتماعی

One thought on “شورای شهر؛ تخصص یا تعهد؟؟؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به پایگاه خبری و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است .