یادداشت ها

وصیت نامه پاسدار رشید اسلام شهید علی جعفر اسدی فرد، مسئول تعاون گردان مقداد از تیپ ۷۲ محرم استان لرستان

ولادت: 1346

شهادت: 65/5/24

محل شهادت: چنگوله – عملیات عاشورای 2

اگر روزگار بر من سازگار، ناسازگاری کند و اگر مانند کوهی بلند جلویم باشد. هیچ نمی تر سم و به یاری خدا پیروزی را به دست خواهم آورد و تا آخرین لحظه های عمرم از زحمت و کوشش باز نخواهم ایستاد.

آرزویم این است که در راه دین مبین گام بردارم و انقلاب را به رهبری امام عزیز این پیر جماران و با همت مردم متعهد نسبت به اسلام به پیروزی برسانیم.

با سلام و درود به خدمت حضرت بقیه الله العظم امام زمان(عج) و نایب بر حقش حضرت امام خمینی و سلام به دوستان وآشنایانم! خدایی را سپاس می گویم که مرا در خانواده ای شیعه اثنی عشری پرورش داد و مرا عاشق معشوق خداگونه، یعنی امام حسین (ع) قرار داد. تشکر و سپاس بی پایان خدایی را که مرا در بین همه کشورها در ایران و در بین این رهبرها رهبری چون خمینی بت شکن عطا فر مود.

من به عنوان یک فرد مسلمان و حکم شرعی و دینی که داشتم قدم در این راه گذاشتم، که خداوند چنین سعادتی نصیب من کرد. اگر چه در میان شما نیستم و خداوند منان شهادت را نصیبم کرد.

 

ما آگاهانه قدم در این راه نهاده ایم و پیروزی از آن ماست و جبهه حق همیشه پیروز است. بر مشکلات صبر کنید چون لازمه انقلابی بودن و مسمان بودن تحمل مشکلات است. حفظ اسلام لازم تر از هر چیز است. پیامم را به گوش منافقان کوردل و دشمنان اسلام که م ارا ناآگاه می پندارند برسانید، که ما آگاهانه قدم در این راه نهاده ایم. پیروزی از آن ماست و جبهه حق همیشه پیروز است. و اگر ما در این جنگ شرکت نکنیم و به امام عزیزمان پشت کنیم، باعث نابودی اسلام و انقلاب اسلامی مان می شویم و در صف دوزخیان قرار می گیریم.

 

اما مادر، برادر و خواهران گرامی ام و دوستان وآشنایان! همه شما را دوست دارم. ولی خدا و مولایم را بیشتر دوست دارم. برای آزادی مرقد مطهر حضرت ابا عبدالله(ع) به جبهه های حق علیه باطل آمده ام. اگر تا فتح کربلا زنده بودم چه بهتر و اگر در این راه شهید شدم به آرزوی دیرینه ام رسیده ام.

 

مادر مهربانم! می دانم که فرزند خوبی برای شما نبوده ام و حق فرزندی را اداء نکرده ام.  ولی از شما تمنا دارم مرا ببخشید. باز مادر می دانم از4 سالگی یتیم بوده ام و تو مرا بزرگ کرده ای. امیدوارم مرا از قلب حلال کنی.

 

مادر، برادر و خواهران عزیزم! بر مشکلات صبر کنید چون لازمه انقلابی بودن و مسلمان بودن تحمل مشکلات است.

 

دوستان! امیدوارم مرا حلال کنید. چون حق دوستی را نتوانستم اداء کنم. برادر و دوستان عزیزم! حفظ اسلام لازم از هر چیز است. شما تا می توانید، خدمت کنید، چرا که تقوا حاصل نمی شود مگر دوستی با اهل البیت (ع).

ضمناً خانواده عزیزم من شما را منع از گریه نمی کنم. ولی اگر خواستید گریه کنید، برای امام حسین(ع) گریه کنید و برای من هم در بین گریه ها دعا کنید. این برای من و شما بهتر است. هر کسی که مرا دوست دارد، باید بداند که شهید عزادار نمی خواهد، بلکه رهرو می خواهد.

"به امید پیروزی حق بر باطل"

گردآوری و تدوین: مریم امرایی

یادداشت ها
سیاسی اجتماعی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به پایگاه خبری و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است .