“پری سلطان مستی” اهل کوهدشت است. او هم در سرودن اشعار مذهبی موفق است و هم در سرودن اشعار محلی و نوشتن سفرنامه. بیشتر غزل می گوید و تاکنون یک مجموعه شعر به چاپ رسانده است.

«پری سلطان مستی» شاعری از خطه شهید پرور شهرستان کوهدشت و از توابع بخش مرکزی، روستای کبود ابوالوفا می باشد.

وی اولین کتاب شعر خود را با عنوان «زمستان رفته»  در سال 93 به چاپ رساند و در حال حاضر نیز مجموعه شعر لکی، مجموعه شعر شهدا و سفرنامه ای نیز  آماده چاپ دارد.

«پری سلطان مستی» فقط تحصیلات ابتدایی دارد و شعر گفتن را از 15 سال پیش آغاز کرده و بیشتر شعر مذهبی می سراید و محور شعرهایش مهدویت و ظهور آخرین منجی عالم بشریت است. حال به همين بهانه گپ و گفتي با اين شاعر گمنام داشتيم كه در ادامه مي‌خوانيد:

خانم مستی! ازدنیای شعر بگویید. چه طور شد شاعر شدید؟ از چه سنی شروع کردید؟

شعر و شاعری دنیای خوبی دارد. هیجان و آرامش دارد. یک قرص مسکن برای روح است، البته نه فقط به خاطر این که آرامش بگیرم.

درکل به شعرنویسی ومطالعه علاقه دارم. همیشه اوقات فراغتم را به شعرنویسی و مطالعه می گذرانم. وقتی کلاس نهضت درس می خواندم همیشه بعد از انشاء یک بیت شعر می نوشتم. از کودکی استعداد و خلاقیت شعرنویسی داشته ام.

چه زمانی متوجه طبع شاعری خود شدید؟

از کودکی به شعرعلاقه داشتم. وقتی جوان بودم بیشتر اوقات شنونده شاهنامه خوانی  دایی ام بودم. بنده از شنیدن شاهنامه خیلی لذت می بردم و متوجه شدم که می توانم شعر بنویسم.  قبلاً می نوشتم اما سازماندهی نمی کردم.

شعر گفتن را به طور جدی از سن بیست و دو سالگی شروع کردم.

پری خانم! چه شد به سراغ شعر مذهبی رفتید؟

انسان شیعه و معتقد به طور فطری به سمت حال و هوای معنوی می رود. بنده وقتی محرم می شود چون علاقه زیادی به امام حسین(ع) دارم شعر محرمی می سرایم.

همه می دانیم که امام زمان(عج) در دوران غیبت به سر می برند و تا زمانی که منتظر واقعی کاری انجام ندهد ظهور اتفاق نمی افتد. بنده خیلی به امام زمان(عج) ارادت دارم. بیشترشعرهایم در زمینه مهدویت می باشد.

تاکنون از سوی ارگان خاصی حمایت شده اید؟

بنده کتاب «زمستانه رفته» را با کمک هزینه کمیته امداد شهرستان کوهدشت به مرحله چاپ رساندم. اما برای فروش آن هیچ ارگانی به من کمک نکرد و نسخه های زیادی از کتاب زمستان رفته به فروش نرسیده و روی دستم مانده است.

برای سرودن شعر چه قدر مطالعه می کنید؟

بنده چون در منطقه روستایی زندگی می کنم، دریافت کتاب از شهر برایم خیلی سخت و هزینه بردار است. اما کتاب، رمان و مجلاتی که شعر و داستان دارند از خودم یا از اهالی روستا امانت می گیرم و مطالعه می کنم.

خانم مستی! مشوق شما در این راه چه کسانی بودند؟

مشوق اصلی بنده خانواده ام بودند. چون خانواده ام با سواد هستند و مرا درک می کنند در این مسیر خیلی کمک حال بنده بودند.

یکی از خانم های روستا که او هم شعر می گوید تا چند سال پیش به صورت نامه با هم در ارتباط بودیم. این ارتباط هم یکی دیگر از مشوق های بنده بود.

تاکنون به زبان محلی شعر سروده اید؟

بله، شعرهای محلی که سروده ام در وصف امام زمان(عج) و ائمه اطهار بیشتر به زبان لکی هستند.

بهترین شعری که تا به امروز سروده اید؟

بهترین شعر بنده، شعر شیعه افق پرواز است. این شعر  در خصوص مذهب شیعه می باشد.

خانم مستی! از سفرنامه ای که نوشته اید، برای مان بگویید.

سفرنامه خیالی من از روستای کبود ابوالوفاء شروع شده و در تصوراتم با شهدا و اموات و هم چنین با سید نوشاد ابوالوفایی صحبت کرده ام. بعد از آن به امام زاده ابوالوفاء رفته ام و پای درد و دل زائران نشسته ام.

بنده در ادامه این سفرنامه به شهرهای کوهدشت، خرم آباد، اصفهان، و شیراز رفته و با پهلوانان شاهنامه گپ و گفتی داشته ام و از حال و هوای شیراز و مردمانش سخن گفته ام. بعد از شیراز راهی شهر مقدس کربلا می شوم و وقایع روز عاشورا را برای خود مجسم می کنم.

سفرنامه با توصیف جنگ ایران و عراق ادامه می یابد و در نهایت این سفرنامه با بیان شور حال بچه های جبهه و علاقه بیش از حدشان به امام حسین(ع) به پایان می رسد.

ازمسئولین چه درخواستی دارید؟

بنده کتاب «زمستان رفته» را به سختی چاپ کردم. از مسئولین تقاضا می کنم برای فروش کتاب به من کمک کنند.

از این که دیگران شعرهای مرا بخوانند، خیلی خوشحال می شوم. پس برای رسانه ای شدن شعرهایم به کمک مسئولین نیاز دارم؛ چون هزینه چاپ شان برایم مقدور نیست.

مصاحبه از: مریم امرایی